Hunkemollertasje

Ik ben er nog niet uit. Vind ik het nou leuk of niet. Ik bedoel, houd ik van inefficiëntie of niet.
Dat lijkt op zich een vreemde vraag. In de meeste gevallen is inefficiëntie bar vervelend, maar in de vakantie ligt dat toch wel anders. Ik ben er achter dat als er ìets inefficiënt is, dan is dat vakantie vieren wel. Ten minste, als je dat doet op de manier waarop wij dat doen.
Wij zijn namelijk ouderwetse kampeerders. Wij kamperen in een verschoten tent, wij reserveren geen plek, vergeten altijd een jerrycan voor water mee te nemen en het is iedere keer weer spannend of het knijpertje voor de pannen in De Kist zit. Dit lijkt een wat morbide opmerking, maar is dit beslist niet. De Kist is namelijk de hutkoffer die mijn ouders altijd bij zich hadden als zij zich verscheepten van het ene schip naar het andere schip. Mijn vader kon deze hutkoffer altijd zeer efficiënt inpakken. Dat moest ook wel als je je hele huishouding keer op keer moest verslepen. Hij was namelijk kapitein op de wilde vaart. Dat klinkt hè? Ik had daar altijd heel romantische voorstellingen bij, die geloof ik niet helemaal met de werkelijkheid overeen kwamen. Mijn vader kon dat dus heel goed, dat efficiënt inpakken. Daarom pakte hij voor de vakantie later ook altijd alle koffers en kampeerspullen in. Heel efficiënt. Zelfs op het dak van zijn DAF kon hij met gemak drie fietsen vervoeren die hij met allerlei touwtjes en slimme knopen op hun plek hield. Mijn moeder zorgde voor onderweg voor een tas met witte boterhammen met gekleurde muisjes, een geruite thermosfles met koffie en een nat washandje in een plastic zakje.
Ik heb De Kist in ere hersteld en heb daar alle mogelijke en onmogelijke kampeerbenodigdheden in zitten. Het is voor mij een sport om De Kist zonder te controleren mee te nemen. Deze keer ben ik inderdaad niets vergeten. Dit was dus efficiënt concludeer ik.
Maar verder is kamperen zeer inefficiënt kan ik u vertellen. Wij zitten nu op een camping met drie wc's. Twee ervan zijn hurkwc's. Die zijn voor de rechtplassers. Ik wil het risico niet nemen en houd dus de hele dag met een scheef oog die wc's in de gaten. Ik wil perse geen hurkwc. Dan nog het gedoe met de pleetas. Ik heb een mooi roze hunkemollerplastictasje aan de tent hangen. Maar je moet wel zorgen dat er altijd een volle rol in zit en natuurlijk opletten of Peter niet al met dat roze tasje het veld over dartelt. Dan wil ik het nog niet eens hebben over de hygiëne. Belegt u de bril met een vorstelijke laag Popla of hangt u er boven of gaat u doldriest zitten? Ik zeg altijd dat je nooit al je geheimen moet prijsgeven, dus dat doe ik hier ook niet, maar voor mij staat vast dat plassen op de camping aan enige inefficiëntie onderhevig is.
En koken, dat is ook een verhaal apart. Peter kookt, dat is fijn, maar ik moet honderd keer heen en weer voor een snijplank, een knoflookteen, lucifers, een schèrp mesje enzovoort. Dat is nodig omdat Peter zijn benzinebrander beschermen moet tegen voetballende kinderen op het veld. Hij kan dus echt niet opstaan. Zegt hij.
Ook afwassen heeft een bijzondere inefficiënte charme. Niks geen vaatwasser, die van thuis is trouwens vlak voor we weg gingen kapot gegaan, dus we kunnen alvast wennen. Op de camping kun je kiezen voor een tocht met een bak afwas in je armen, een theedoek over je schouder en een sprietsje afwasmiddel in de bak. Het is altijd afwachten of er plek is om af te wassen en of er warm water is. En je mag hopen dat je de afwaskwast niet bent vergeten. Maar je kunt ook een klotsende bak water op gaan halen, met alle risico's van dien en bij de tent aan een klein wiebelig, altijd te laag tafeltje, gaan afwassen.
En toch, en toch... Al deze inefficiëntie ten spijt, ik houd ervan. Ik houd van het geklungel en geïmproviseer. Ik kijk zelfs wat meewarig naar al die luxe campers met hun Portopotti's, die links en rechts van mij staan. Het is toch heerlijk als je een tijd in je leven hebt dat je je alleen maar druk hoeft te maken over een vergeten afwaskwast of de keuze tussen hurktoilet en gewone wc?
Op dit moment steekt Peter ons roestige stormlampje aan, moeten de boeken aan de kant omdat er geen letter te lezen valt. De maan schijnt over de Dordogne. Het enige wat ik me nu afvraag is of mijn hunkemollertasje wel aan de tent hangt. Want in tijden van hoge nood is het wel zo efficiënt als je niet mis grijpt. Voor de rest mag mijn vakantie verschrikkelijk inefficiënt blijven, want ik merk dat ik ervan ben gaan houden.