Slaapzaken

Echte kampeerverhaaltjes waren het nog niet tot nu toe. Toch zijn er wel weer heel wat

kampeergedachtes door mijn hoofd geschoten. Bijvoorbeeld over het slapen. U weet dat dat altijd wel een dingetje voor ons is. In het slechtste scenario doemde er een caravan met koudschuimmatrassen voor ons geestesoog op. Maar ik kan u zeggen dat die caravan verder weg is dan ooit. Tenminste, dat zeg ik nu. Wij hebben dankzij onze overbuurvrouw Alie het zelfopblazende matje ontdekt.
Wij waren eerst wat wantrouwend, maar na een proefligsessie thuis en eentje midden in de winkel was ik om. Peter had nog zo zijn reserves. Maar nu na twee weken realnightlifeliggen willen we niet anders meer. Wij kunnen ’s avonds bijna niet wachten tot ons hele programma van pasta, yoghurtje, koffie, koekje, stormlampje, wijntje, kaasje, worstje eendensmaak en nog wat vallende sterren voorbij is. Wij verlangen gewoon naar onze zelfopblazende slaapmat. Als we eenmaal liggen zeggen we nog een keer hoe fijn de matten zijn en dan zakken we weg in een diepe slaap. Zo ongeveer dan.
Ik droom niet, maar Peter des te meer. Ik weet niet of ik jullie deelgenoot moet maken van zijn dromen. Als ik het samenvat zijn het dromen van een gereformeerde schoolmeester. Verder ga ik niet.
Dus wij liggen vorstelijk. Maar die Fransen, die doen dat anders. Die zijn nog eens uit echt kampeerdershout gesneden. Zij zetten een vierkantemeter koepeltent op en leggen daar vier slaapmatjes in. U weet wel, van die dunnetjes met een aluminium ondergrond. En ze presteren het om eerder naar bed te gaan en later op te staan. Ik zou dan op zijn minst ‘s morgens op zo’n stoel willen zitten die ik op de facebookpagina van een vriendin tegen kwam. Zo eentje die achterover kan en waar je voeten dan op zo’n uitklapstukje liggen. Gewoon om bij te komen van de nacht. Maar nee hoor, die Fransen leggen een vierkante meter deken op de grond en gaan daar met z’n vieren fris en fruitig op zitten. Het zou mij niet verbazen als ze ook nog eens met z’n vieren onder dat ene dekentje hebben gelegen. Lepeltjelepeltje, dat moet dan wel. Of ze ontbijten, dat weet ik niet, je kunt niet de hele tijd blijven kijken he. Waarschijnlijk eten ze alleen een stukje stokbrood en spoelen dat weg met een slok mineraalwater.Want dat doen ze dan weer wel. Geen kraanwater, wel flessenwater. In mijn ogen zijn Fransen de superkampeerders van Europa.
Eigenlijk wilde ik ook nog iets over ravotten zeggen, want ik krijg dat woord niet uit mijn hoofd. Ik weet het al. Ik denk dat SIRE tevreden is. Op van die Franse matjes kun je natuurlijk wel beter ravotten dan op die luxe zelfopblazers van ons. Nou ja, maar wie zegt dat je daar een matje voor nodig hebt. Dit waren mijn kampeergedachtes deze ochtend.