vrijdag 4 augustus 2017

Vrije vrouw

Mijn vakantie is tot nu toe echt top, echt waar. De zon schijnt, we slapen als roosjes, we hebben altijd het mooiste plekje van de camping, de tent staat lekker strak en de filterkoffie smaakt iedere ochtend weer als nooit tevoren. Ik heb echt niets te klagen. Maar toch is er een dingetje. En ik kan dat niet uitstaan van mijzelf. Ik ben wel benieuwd of u dat herkent.
‘s Morgen als ik wakker word, grijp ik eerst naar de telefoon die ietwat verstopt aan mijn hoofdeinde ligt. Sinds de nachtelijke inbraak in onze tent vorig jaar, weet u nog, heb ik wat verstopplekjes gecreëerd.Nu ligt mijn telefoon tussen de doos met onvoorstelbaar lekkere wijn die wij van de vorige camping meenamen en mijn hoofdkussen. Zie daar als boef maar eens bij te komen.
Goed, ik grijp dus naar mijn telefoon. Eerst om te kijken hoe laat het is en dan om te zien of er nog nieuws van het thuisfront is. Tot zover is er nog niets aan de hand. Even later wordt Peter wakker.
Hij rekt zich eens uitgebreid uit en meldt dan dan hij fantastisch heeft geslapen en ontzettend heeft gedroomd en of ik wil weten wat hij gedroomd heeft. Dat klinkt leuk, maar ik kan u zeggen dat dat laatste best vermoeiend is op de vroege ochtend. Maar daar heb ik wat op gevonden. Ik zeg ‘ja leuk, en zal ik meteen even de krant downloaden?’ Dit is een meesterzet.
Peter is meteen afgeleid, gaat rechtop zitten en schuift van het zelfopblazende matje af.
Met het vooruitzicht van een gedownloade krant, voor hem net zo heerlijk als een versgebakken croissantje, gaat hij douchen.
En dan het dingetje. Ik ga zitten om te downloaden en als de krant op vier mb’s na is gedownload houdt hij er definitief mee op. Shit! En ik wilde nog op facebook, nog op whats app, nog op Blogger, nog op Safari, nog op Smulweb, nog op, nou ja zeg. Er verschijnt in beeld dat mijn buitenlandse mb’s definitief op zijn. Voor het eerst in de vakantie baal ik. En ik baal dat ik baal. Nou ben ik de vijftig ruim gepasseerd, ik ben nog van pen en inkt en van de telefoon aan de muur en ik baal ervan dat ik geen internet heb. Snapt u dat?
Ik kan natuurlijk ook zeggen dat ik er vooral van baal dat ik geen fotootjes van mijn allerliefste kleindochter meer krijg, maar dat is net zoiets als toen we vroeger zeiden dat we TV hadden voor die prachtige natuurfilms. Wij wilden natuurlijk gewoon TV kijken: Paton Place en Een van de Acht enzo. Ik wil nu het grenzeloze internet op en het gaat niet.
Nou ja, mijn toetsenbordje is in ieder geval weer opgeladen en ik kan nog wel een beetje verhaaltjes schrijven. Het water kookt en ik ga zo de koffie opschenken. Daarna ga ik mijn waslijntje controleren, want ik ga een tupperware-emmerwasje doen. En als we dan aan de koffie zitten wil ik eens een goed gesprek voeren met Peter over de stand van zaken in kerk, staat en maatschappij. En ik vermoed dat het dan wel weer tijd is voor een siësta op onze onovertroffen zelfopblazers. Verder gaan we nog naar de hypermarche om onze wijnvoorraad en worstjes hertensmaak aan te vullen en u weet dat dat met al die lange gangpaden een tijdrovende en vermoeiende bezigheid is. Ik kom tot de conclusie dat ik vandaag helemaal geen tijd voor internet heb. Ik ben een vrije vrouw, want losgezongen van het internet! Wat een heerlijke conclusie, daar kun je toch alleen maar van dromen? Als Peter terug komt van het douchehok ga ik hem mijn droom vertellen en daarna mag hij zijn droom vertellen. Ik denk dat het leuker is dan een gedownloade krant.En als het dingetje dan toch nog weer de kop op steekt heb ik nog een helpende gedachte. En dat is dat je beter bij je tent kunt zitten, dan op het wereldwijde web. Hoe vindt u die?
Deze dag wordt weer helemaal top!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten