Varioluifelgeluk

Man, man wat ben ik tevreden. Om me heen klinkt het geluid van hamers op haringen.

Campingstoelen worden ingeklapt en geimproviseerde schaduwdoeken worden in sneltreinvaart ontmanteld. En Peter is druk. Er is namelijk slecht weer op komst. Vanmiddag moest de Tour al stoppen vanwege hagel en modderstromen. En nu lijkt het erop dat wij ook het een en ander kunnen verwachten. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik zin heb!
Na alle gemak van onze KIP had ik gewoon behoefte aan het afspannen van onze varioluifel. Ik wilde haringen dieper in de grond slaan, scheerlijnen strak zetten, kissebissen met Peter over de hoogte van onze tentstokken.
En nu is Peter druk. Ik werd zelfs helemaal gelukkig toen hij op enig moment met onze vertrouwde bruine dewaardtentstokken kwam aanzetten. Die had hij toch nog op het laatst snel in de caravan gerommeld. Je kunt nooit weten. En als je met deze stokken al diverse stormen doorstaan hebt, dan weet je zeker dat ze goed zijn.
En nu is het afwachten De varioluifel is inmiddels adembenemend strak afgespannen en onze KIP staat rustig op zijn pootjes te wachten op dat wat komen gaat. Alsof ze wil zeggen, waar maken jullie je druk om. Ik besta al 85 jaar en daar is heus al eens een storm overheen gegaan. Dit stormpje overleven we samen ook wel.
En dat geloof ik direct. Ik kan bijna niet wachten tot het donker is. En dan onder het tentdoek zitten en wachten tot de eerste druppels vallen en wind aan de scheerlijnen rukt. Dan zullen we elkaar aankijken, het glas heffen en constateren dat we blij zijn met onze poedergroene KIP met dewaardvarioluifel. Daarna zullen we als roosjes slapen in onze 85-jarige.
Een caravan, het was even wennen, maar man, man wat ben ik tevreden.