Ik vind het helemaal top vanochtend. Ik heb mijzelf dit keer niet met uitzicht op een gestaag stromende rivier geposteerd. Nee, mijn uitzicht is op die fraaie auto van ons, die met de vormgeving van een sierlijke zweepslag. Zo omschreef ik het uiterlijk van onze Japanner met gebruikmaking van enig plagiaat vorig jaar en die omschrijving klopt nog steeds. Verder zit ik onder een boom waarin een krekel al de hele tijd aan het figuurzagen is. De vuilniszak die aan diezelfde boom hangt is door een beest open gekrabd vannacht. Normaal gesproken word je niet blij van een auto op twee meter afstand als je buiten zit.Ook moet je er niet aan denken dat een buurman een hele middag achter de schutting aan het figuurzagen is. Je hoopt dan dat binnen de kortste keren het figuurzaagje knapt. En een knabbelende rat vlak naast je doet menigeen griezelen. Maar lieve mensen ik vind het helemaal top. Het afgelopen jaar leek mijn hoofd wel een hoofd met stroef draaiende tandwielen. Alles wat in beweging moest komen ging traag en met veel inspanning gepaard. Iedere denk-of doe-exercitie knerste en knarste. En dat andere gedeelte van mijn hoofd, dat gedeelte waarin altijd een gezellige speeltuin gehuisvest was, hield zijn hekken hermetisch gesloten.
Maar nu is het top! Mijn tandwielen hoeven niet eens meer te draaien en het hek van mijn speeltuin staat alweer op een kier. Stiekem ben ik naar binnen geglipt en het voelt alsof ik boven aan een heerlijke glijbaan sta. En ik ga glijden en denk nergens, helemaal nergens aan. Ik zie een olijfboom, een tent, een vuilniszak, ik hoor de mistral door de takken jagen, ik hoor krekels en voel de warme wind over mijn blote armen. Het voelt als een goddelijk moment. Een moment waarop de toekomst weer begint. Ik voel, ik voel me top!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten